Wafrös alemannische Dialektik vom 7. Januar 2010

Des hett i doch im Läbe nie fir meglich ghalte, dass i anno 2010 no do bi. Als junge Mensch schwätzt mer oft so leichtsinnig doher, wenn's ums Alter goht. Na so alt wer i nie, heißts bi de Junge und denn sind se zmol dreissge, vierzge, fufzge und wänd no älter were, aber »na, so alt wer i nie« des saged se numme. Also mir isches wenigschtens so gange, denn uf omol kummsch ine Alter, des glaubsch garit, aber dein körperliche Zueschtand macht om denn augeblicklich klar, dass des scho schtimmt und dass du die rüschtige Fufzger fir junge Seicher haltesch. Grad des Neujohr isch ä Glägeheit, dass me weng zrucklueget, weil mer etz nume so gern vorwärts guckt, weil's nume vill vorwärts giit. Etz isch die Zeit, wo me kone Rakete und Kanoneschläg me kauft. Nadierlich hot me Verschtändnis fir die Klöpferei, mer isch jo schliesslich it mit achtzge uf d Welt kumme, aber die selle, bi däne s Hirn no funkzioniert, die wäred so um Neujohr ume scho ä bitzele nochdenklich!
Wa om bi dere Nochdenklichkeit z'erscht eifallt, des sind selle, wo it so alt wore sind, wie unsereins, wo vor uns gange sind, meischtens vill z früeh. I hon ä Buech mit leere Blätter, do bäb i alle Todesazeige nei vu Lüt, wo i möge hon und wo mir ebbes bedeitet hond. S isch etz grad voll und i sott en neie Band afange. Grad im vergangene Johr hots wieder ghörig ineghaue.
Des hängt nadierlich mitem Alter zämme. Je älter me wird umso meh kummed d Einschläg näher. Zletzscht schtond i some Buech alle, wo me gern ghet hot, alle Lieben, alle Freund und du merksch uf omol, dass du einsamer wirsch und denn kunnt viellicht mol der Gedanke, s wär eigentlich schä, wemmer bi däne wär, wo scho vorus gange sind! Des sind kone trüebe Gedanke, deswäge ka me doch elei oder mit andere, ä guete Flasch Sekt ofmache und sich zueproschte und wenn's denn no räet glepft um om rum, denn holet om s Läbe menkmol schnell wieder ei. Mer hot jo au en Fernsäher und i de Schtadt läuted alle Glocke. Do macht mer d Verandatür doch of, wenn de Hund und s Kätzle obe im Zimmer sind, wo d Schalusie zue sind. Etz kunnts druf a, wanes fir ä Gsellschaft isch. Wenns Gschpräch uf omol bi de Bolidik landet, des isch meischtens it selle guet und wemer no so schimpfed, ändere dommer doch nint.
Am Mäntig hond se z Dubai s höchschte Gebäude vu de Welt eigweiht. 800 Meter hoch mit 200 Schtockwerk und mer dät eigentlich mone, höcher gohts etz absolut nume, aber dem technische Mensch isch alles meglich. Beinah alles dät i sage, aber des beinah isch scho en Hufe Zeugs. Sie hond scho Plän i de Shublad, fir en Bau wo dreimol höcher isch als der, wo se etz eigweiht hond. Die wo i de Bibel die Gschicht vum Turmbau zu Babel gschriebe hond, die däted etz vor Neid erblasse. Domols isch jo de Herr-Gott abegschtiege ge luege, wa se etz wieder mached und er hot ihne die Schproch verwirrt, no hond se s Baue gschteckt. Des ka er sich etz schpare, die Verwirrung klappt bis hüt. S verschtoht kon meh de ander. Vielleicht fallt ihm ebbes anders ei, mit dem er de Menschheit a d Ohre schla ka, des Johr 2010 hot jo grad ersch agfange!

Von Walter Fröhlich